Aanleiding
De schaarste op de woningmarkt zorgt ervoor dat de positie van huurders verzwakt. Dit leidt tot ongewenst verhuurgedrag, zoals discriminatie, intimidatie, onredelijke servicekosten, te hoge borg en onrechtmatige contracten. De Wet goed verhuurderschap is een reactie op deze problematiek. Het rijk komt met deze wet bovendien tegemoet aan de wens van gemeenten om te kunnen optreden bij ongewenst verhuurgedrag. Het doel van de Wet goed verhuurderschap is dan ook om ongewenste verhuurpraktijken te voorkomen en tegen te gaan bij huurders.
Verplichtingen
Vanaf de inwerkingtreding van de wet zijn gemeenten verplicht een meldpunt in te richten voor signalen en klachten over ongewenst gedrag van verhuurders. Het meldpunt moet laagdrempelig zijn en melders moeten hier anoniem en kosteloos signalen en klachten kunnen melden. Verder biedt de gemeente via het meldpunt hulp in concrete situaties of verwijzen de melders door naar andere instanties. Het meldpunt vormt de basis voor handhaving. Gemeenten moeten het meldpunt uiterlijk 1 januari 2024 ingericht hebben.
Verder zijn gemeenten verplicht om te handhaven op de wettelijk vastgestelde algemene regels voor goed verhuurderschap. In artikel 2 van de Wet goed verhuurderschap is beschreven wat onder goed verhuurderschap wordt verstaan. Onder andere het hanteren van een transparante selectieprocedure en het motiveren van de keuze voor een huurder aan de andere afgewezen kandidaat huurders worden in dit artikel benoemd. De wettelijke regels richten zich op het voorkomen en tegengaan van discriminatie en intimidatie, op het vergroten van de zelfredzaamheid van huurders en het beperken van de extra kosten. Het college is belast met de handhaving van de regels.
Optionele verhuurvergunningen
Ondanks de algemene regels en de bevoegdheid tot handhaving blijven er altijd verhuurders met ongewenst verhuurgedrag. Om goed verhuurderschap nog meer te bevorderen is in artikel 5 van de Wet goed verhuurderschap beschreven dat de raad in een verhuurverordening kan bepalen om verhuursvergunning(en) in te voeren. De twee mogelijke verhuursvergunningen zijn:
- De algemene verhuurvergunning voor te bepalen categorieën reguliere woonruimten. Deze verhuurvergunning is gebiedsgebonden en aan te raden binnen gemeenten waarbij ongewenst verhuurgedrag zich binnen bepaalde gebieden speelt.
- De verhuurvergunning arbeidsmigranten voor verblijfsruimten. Deze vergunning is toepasbaar binnen het gehele grondgebied van de gemeente. Deze vergunning is aan te raden voor gemeenten waar veel problemen rond de huisvesting van arbeidsmigranten zijn vastgesteld en/of waar veel arbeidsmigranten verblijven. Gemeenten kunnen ervoor kiezen om één of beide verhuurvergunningen in te voeren.